பியோல்ஃப் பழைய ஆங்கிலக் கவிதை

பியோல்ஃப், வீரக் கவிதை, பழைய ஆங்கில இலக்கியத்தின் மிக உயர்ந்த சாதனை மற்றும் ஆரம்பகால ஐரோப்பிய வடமொழி காவியம். இது 6 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் நடந்த நிகழ்வுகளைக் கையாள்கிறது மற்றும் 700 மற்றும் 750 க்கு இடையில் இயற்றப்பட்டதாக நம்பப்படுகிறது. முதலில் பெயரிடப்படவில்லை என்றாலும், பின்னர் இது ஸ்காண்டிநேவிய ஹீரோ பியோல்ஃப் பெயரிடப்பட்டது, அதன் சுரண்டல்கள் மற்றும் தன்மை அதன் இணைக்கும் கருப்பொருளை வழங்குகிறது. ஒரு வரலாற்று பேவுல்ஃப் என்பதற்கு எந்த ஆதாரமும் இல்லை, ஆனால் கவிதையில் சில கதாபாத்திரங்கள், தளங்கள் மற்றும் நிகழ்வுகள் வரலாற்று ரீதியாக சரிபார்க்கப்படலாம். இந்த கவிதை 1815 ஆம் ஆண்டு வரை அச்சிடப்படவில்லை. இது ஒரு கையெழுத்துப் பிரதியில் பாதுகாக்கப்படுகிறது, இது சுமார் 1000 ஆம் தேதி வரை உள்ளது, இது பியோல்ஃப் கையெழுத்துப் பிரதி (காட்டன் எம்.எஸ். விட்டெலியஸ் ஏ எக்ஸ்வி) என அழைக்கப்படுகிறது.

வினாடி வினா

பிரபல ஆசிரியர்கள்

தி லாஸ்ட் ஆஃப் தி மொஹிகான்களை எழுதியவர் யார்?

பியோல்ஃப் இரண்டு பகுதிகளாக விழுகிறது. இது டென்மார்க்கில் திறக்கப்படுகிறது, அங்கு கிங் ஹ்ரோத்கரின் அற்புதமான மீட் ஹால், ஹீரோட், 12 ஆண்டுகளாக ஒரு தீய அசுரன் கிரெண்டலின் இரவு நேர வருகைகளால் அழிக்கப்பட்டு வருகிறது, அவர் ஹ்ரோத்கரின் வீரர்களைக் கொண்டு சென்று அவர்களை விழுங்குகிறார். எதிர்பாராத விதமாக, தெற்கு ஸ்வீடனின் ஜீட்ஸின் இளவரசரான இளம் பியோல்ஃப், ஒரு சிறிய குழுவினருடன் வந்து, அதன் அரக்கனின் ஹீரோட்டை சுத்தப்படுத்த முன்வருகிறார். கொஞ்சம் அறியப்பட்ட ஹீரோவின் தைரியத்தைக் கண்டு ஹ்ரோத்கர் ஆச்சரியப்படுகிறார், ஆனால் அவரை வரவேற்கிறார், மேலும் ஒரு மாலை விருந்து, அதிக மரியாதை மற்றும் சில சொற்பொழிவுகளுக்குப் பிறகு, ராஜா ஓய்வு பெறுகிறார், பியோல்ஃப் பொறுப்பில் இருக்கிறார். இரவில் கிரெண்டெல் மூர்ஸிலிருந்து வருகிறார், கண்ணீர் கனமான கதவுகளைத் திறக்கிறது, தூங்கும் கீட்ஸில் ஒன்றை விழுங்குகிறது. பின்னர் அவர் பியோல்ஃப் உடன் பிடிக்கிறார், அதன் சக்திவாய்ந்த பிடியில் இருந்து தப்ப முடியாது. அவர் தன்னை விடுவித்து, கையை கிழித்து, காயமடைந்து வெளியேறுகிறார்.

அடுத்த நாள் ஹீரோட்டில் மகிழ்ச்சி அடைகிறது. ஆனால் இரவில் போர்வீரர்கள் தூங்கும்போது, ​​கிரெண்டலின் தாய் தனது மகனைப் பழிவாங்குவதற்காக வருகிறார், ஹ்ரோத்கரின் ஆட்களில் ஒருவரைக் கொன்றார். காலையில் பியோல்ஃப் அவளை ஒரு குகைக்கு அடியில் ஒரு குகைக்கு வெளியே தேடி அவளைக் கொன்றுவிடுகிறான். அவர் கிரெண்டலின் சடலத்திலிருந்து தலையை வெட்டி ஹீரோட்டுக்குத் திரும்புகிறார். டேன்ஸ் மீண்டும் ஒரு முறை மகிழ்ச்சியடைகிறார். உண்மையான ஹீரோவின் கதாபாத்திரம் குறித்து ஹ்ரோத்கர் ஒரு பிரியாவிடை உரை செய்கிறார், பியோல்ஃப், க ors ரவங்கள் மற்றும் சுதேச பரிசுகளால் வளப்படுத்தப்பட்டவர், கீட்ஸ் மன்னர் ஹைஜெலாக் வீட்டிற்குத் திரும்புகிறார்.

இரண்டாம் பகுதி கிங் ஹைகலாக் ஒரு போரில் (வரலாற்று பதிவின்) மரணம், அவரது மகனின் மரணம், மற்றும் பெவுல்ஃப் அரசாட்சிக்கு அடுத்தடுத்து வந்தமை மற்றும் 50 ஆண்டுகால அமைதியான ஆட்சி ஆகியவற்றில் வேகமாக செல்கிறது. ஆனால் இப்போது ஒரு தீ மூச்சு டிராகன் தனது நிலத்தையும், மந்தமான ஆனால் வயதான பியோல்ஃப் அதை ஈடுபடுத்துகிறது. சண்டை நீண்ட மற்றும் பயங்கரமான மற்றும் அவரது இளைஞர்களின் போர்களுக்கு ஒரு வேதனையான மாறுபாடு. அவரது இளம் உறவினர் விக்லாஃப் தவிர, அவரைத் தக்கவைத்துக் கொண்டவர்கள் வெளியேறுவது வேதனையானது. பெவுல்ஃப் டிராகனைக் கொன்றாலும், படுகாயமடைந்துள்ளார். அவரது இறுதி சடங்குகள் மற்றும் ஒரு புலம்பலுடன் கவிதை முடிகிறது.

பியோல்ஃப் ஜெர்மானிய மதம் மற்றும் புராணங்களில் அடித்தளமாக இருக்கும் ஒரு வீர மரபுக்கு மெட்ரிக், ஸ்டைலிஸ்டிக்கல் மற்றும் கருப்பொருளாக சொந்தமானது. இது வீர கவிதைகளின் பரந்த பாரம்பரியத்தின் ஒரு பகுதியாகும். பேவுல்ஃப் அசுரனின் கையை கிழித்து எறிவது மற்றும் அவனது வம்சாவளியைப் போன்ற பல சம்பவங்கள் நாட்டுப்புறக் கதைகளிலிருந்து பழக்கமான அம்சங்களாகும். நெறிமுறை மதிப்புகள் வெளிப்படையாக தலைமை மற்றும் பழங்குடியினருக்கு விசுவாசம் மற்றும் எதிரிகளுக்கு பழிவாங்கும் ஜெர்மானிய குறியீடு. ஆயினும்கூட, இந்த கவிதை ஒரு கிறிஸ்தவ ஆவியால் ஊடுருவியுள்ளது, அதில் பல எடாயிக் அடுக்குகளின் கடுமையான இறப்பு அல்லது ஐஸ்லாந்து இலக்கியத்தின் சாகாக்கள் இல்லை. மற்ற ஜெர்மானிய வீராங்கனைகளை விட அல்லது இலியாட்டின் பண்டைய கிரேக்க வீராங்கனைகளை விட பெவுல்ஃப் தானே அதிக நற்பண்புடையவராகத் தெரிகிறது. அவரது மூன்று போர்கள் மனிதர்களுக்கு எதிரானவை அல்ல, இது இரத்த சண்டைக்கு பதிலடி கொடுக்கும், ஆனால் தீய அரக்கர்களுக்கு எதிராக, முழு சமூகத்தின் எதிரிகளுக்கும் நாகரிகத்திற்கும் எதிரானது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. பல விமர்சகர்கள் இந்த கவிதையை ஒரு கிறிஸ்தவ உருவகமாகப் பார்த்திருக்கிறார்கள், தீமை மற்றும் இருளின் சக்திகளுக்கு எதிராக நன்மை மற்றும் ஒளியின் சாம்பியனான பியோல்ஃப். அவரது தியாக மரணம் சோகமாக கருதப்படவில்லை, ஆனால் ஒரு நல்ல (சிலர் “மிகவும் நல்லது” என்று கூறுவார்கள்) ஹீரோவின் வாழ்க்கையின் பொருத்தமான முடிவாக கருதப்படுகிறது.

பியோல்ஃப் ஒரு நம்பிக்கையான கவிதை என்று சொல்ல முடியாது. ஆங்கில விமர்சகர் ஜே.ஆர்.ஆர் டோல்கியன் அதன் மொத்த விளைவு ஒரு காவியத்தை விட நீண்ட, பாடல் வரிகள் போன்றது என்று கூறுகிறார். டென்மார்க்கில் முந்தைய, மகிழ்ச்சியான பிரிவு கூட சமகால பார்வையாளர்களால் நன்கு புரிந்து கொள்ளப்பட்ட அச்சுறுத்தும் குறிப்புகளால் நிரப்பப்பட்டுள்ளது. இவ்வாறு, கிரெண்டலின் மரணத்திற்குப் பிறகு, மன்னர் ஹ்ரோத்கர் எதிர்காலத்தைப் பற்றி வெளிப்படையாகப் பேசுகிறார், இது அவரது கோட்டின் அழிவு மற்றும் ஹீரோட்டை எரிப்பதன் மூலம் முடிவடையும் என்று பார்வையாளர்களுக்குத் தெரியும். இரண்டாவது பகுதியில் இயக்கம் மெதுவானது மற்றும் வேடிக்கையானது: பியோல்ஃபின் இளைஞர்களின் காட்சிகள் அவரது கடைசி யுத்தத்தின் எதிர்முனையாக ஒரு சிறிய விசையில் மறுபடியும் மறுபடியும் மறுபடியும் மறுபடியும் மறுபடியும் மறுபடியும் மறுபடியும் மறுபடியும் மறுபடியும் மறுபடியும் மறுபரிசீலனை செய்யப்படுகின்றன..

பியோல்ஃப் பெரும்பாலும் நவீன ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது; சீமஸ் ஹீனி (1999) மற்றும் டோல்கியன் (1926 இல் நிறைவு; 2014 இல் வெளியிடப்பட்டது) வழங்கியவை சிறந்த விற்பனையாளர்களாக மாறியது. ஜான் கார்ட்னரின் கிரெண்டெல் (1971) உரையில் மறுவிற்பனை செய்வதற்கான ஆதாரமாகவும் இது உள்ளது, எடுத்துக்காட்டாக, இது அசுரனின் பார்வையை எடுத்துக்கொள்கிறது movies மற்றும் திரைப்படங்கள்.