சாசரின் கேன்டர்பரி கதைகள் வேலை

1387–1400 இல் மத்திய ஆங்கிலத்தில் எழுதப்பட்ட ஜெஃப்ரி சாசரின் பிரேம் ஸ்டோரி தி கேன்டர்பரி டேல்ஸ்.

ஜெஃப்ரி சாசர்: கடைசி ஆண்டுகள் மற்றும் கேன்டர்பரி கதைகள்

ராஜாவின் படைப்புகளின் எழுத்தராக சாசரின் சேவை ஜூலை 1389 முதல் ஜூன் 1391 வரை மட்டுமே நீடித்தது. அந்த பதவிக் காலத்தில் அவர் பல முறை கொள்ளையடிக்கப்பட்டார்

கென்ட்டின் கேன்டர்பரியில் உள்ள தாமஸ் பெக்கட்டின் சன்னதிக்கு புனித யாத்திரை என்பது கதைகளின் தொகுப்பிற்கான ஃப்ரேமிங் சாதனம். பயணத்தை மேற்கொள்ளும் 30 யாத்ரீகர்கள் லண்டனில் இருந்து தேம்ஸ் வழியாக சவுத்வார்க்கில் உள்ள தபார்ட் விடுதியில் கூடுகிறார்கள். அவர்கள் பயணிக்கும்போது ஒரு கதை சொல்லும் போட்டியில் ஈடுபட அவர்கள் ஒப்புக்கொள்கிறார்கள், மற்றும் தபார்ட்டின் தொகுப்பாளரான ஹாரி பெய்லி, போட்டிக்கான மாஸ்டர் ஆஃப் சடங்குகளாக பணியாற்றுகிறார். பெரும்பாலான பொது யாத்ரீகர்கள் “பொது முன்னுரையில்” தெளிவான சுருக்கமான ஓவியங்களால் அறிமுகப்படுத்தப்படுகிறார்கள். 24 கதைகளுக்கிடையில் குறுக்கிடப்பட்டவை குறுகிய நாடக காட்சிகள் (இணைப்புகள் என அழைக்கப்படுகின்றன) கலகலப்பான பரிமாற்றங்களை வழங்குகின்றன, வழக்கமாக ஹோஸ்ட் மற்றும் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட யாத்ரீகர்கள் சம்பந்தப்பட்டவர்கள். சாஸர் தனது புத்தகத்திற்கான முழு திட்டத்தையும் பூர்த்தி செய்யவில்லை: கேன்டர்பரியிலிருந்து திரும்பும் பயணம் சேர்க்கப்படவில்லை, மேலும் சில யாத்ரீகர்கள் கதைகள் சொல்லவில்லை.

ஃப்ரேமிங் சாதனமாக ஒரு யாத்திரை பயன்படுத்துவது சாஸருக்கு பல தரப்பு மக்களை ஒன்றிணைக்க உதவியது: நைட், ப்ரியோரஸ், துறவி; வணிகர், சட்ட நாயகன், பிராங்க்ளின், அறிவார்ந்த எழுத்தர்; மில்லர், ரீவ், மன்னிப்பவர்; பாத் மற்றும் பலரின் மனைவி. சமூக வகைகளின் பெருக்கமும், கதை சொல்லும் போட்டியின் சாதனமும், இலக்கிய வகைகளின் மிகவும் மாறுபட்ட தொகுப்பை வழங்க அனுமதித்தன: மத புராணக்கதை, நீதிமன்ற காதல், ரேசி ஃபேபிலியா, துறவியின் வாழ்க்கை, உருவகக் கதை, மிருகக் கட்டுக்கதை, இடைக்கால பிரசங்கம், ரசவாதம் கணக்கு, மற்றும், சில நேரங்களில், இந்த வகைகளின் கலவைகள். கதைகள் மற்றும் இணைப்புகள் ஒன்றாக யாத்ரீகர்களின் சிக்கலான சித்தரிப்புகளை வழங்குகின்றன, அதே நேரத்தில், கதைகள் வசனத்தில் குறுகிய கதைகளின் குறிப்பிடத்தக்க எடுத்துக்காட்டுகளையும், உரைநடைகளில் இரண்டு வெளிப்பாடுகளையும் வழங்குகின்றன. யாத்திரை,இது இடைக்கால நடைமுறையில் ஒரு அடிப்படையில் மத நோக்கத்தை ஒரு வசந்த விடுமுறையின் மதச்சார்பற்ற நன்மையுடன் இணைத்து, இந்த உலகின் இன்பங்களுக்கும் தீமைகளுக்கும் இடையிலான உறவையும் அடுத்தவருக்கான ஆன்மீக அபிலாஷைகளையும் விரிவாகக் கருத்தில் கொள்ள முடிந்தது.

The Canterbury Tales consists of the General Prologue, The Knight’s Tale, The Miller’s Tale, The Reeve’s Tale, The Cook’s Tale, The Man of Law’s Tale, The Wife of Bath’s Tale, The Friar’s Tale, The Summoner’s Tale, The Clerk’s Tale, The Merchant’s Tale, The Squire’s Tale, The Franklin’s Tale, The Second Nun’s Tale, The Canon’s Yeoman’s Tale, The Physician’s Tale, The Pardoner’s Tale, The Shipman’s Tale, The Prioress’s Tale, The Tale of Sir Thopas, The Tale of Melibeus (in prose), The Monk’s Tale, The Nun’s Priest’s Tale, The Manciple’s Tale, and The Parson’s Tale (in prose), and ends with “Chaucer’s Retraction.” Not all the tales are complete; several contain their own prologues or epilogues.

Probably influenced by French syllable-counting in versification, Chaucer developed for The Canterbury Tales a line of 10 syllables with alternating accent and regular end rhyme—an ancestor of the heroic couplet.